Strona główna » TERAPIA »
Terapia dla współuzależnionych i członków rodziny
Uzależnienie od alkoholu, narkotyków czy też od zachowań behawioralnych wywiera wpływ na życie nie tylko chorego, ale także jego najbliższych, powodując wystąpienie zmian w relacjach między członkami rodziny nim dotkniętej. Z typową dla uzależnień destrukcyjną siłą dezorganizuje dotychczasowy rozkład praw i obowiązków, prowadząc tym samym do narastania frustracji u nieuzależnionego partnera oraz dzieci, którzy zostają zmuszeni do koncentrowania swojej uwagi w coraz większym stopniu na osobie uzależnionej oraz konsekwencjach jej nałogu.
Co ma zrobić osoba współuzależniona?
Współuzależnienie nierozerwalnie powiązane jest z chorobą alkoholową czy też z jakimkolwiek innym uzależnieniem jednego z członków rodziny, co wywiera znaczny wpływ na możliwości jego leczenia, które wydaje się najefektywniejsze w połączeniu z terapią alkoholika. Naprawa systemu rodzinnego jest jednym z głównych założeń większości programów terapeutycznych a udział w nich reszty rodziny uważa się za czynnik w znacznym stopniu zwiększający szanse powodzenia kuracji uzależnionego.
Terapia współuzależnienia może okazać się niezbędna, aby wesprzeć Twoje wysiłki w budowaniu zdrowej, trwalej relacji. Podczas sesji terapeutycznych nauczysz się skutecznych narzędzi pozwalających zatrzymać cykl wzorców i zachowań, które spychają Cię na dalszy plan. Nauczysz się zdrowszych sposobów komunikowania się i wyznaczania granic, aby zmienić dynamikę relacji. Stworzysz codzienny plan samoopieki, aby dowiedzieć się, jak ustalać priorytety i stać się bardziej niezależnym.
Na czym polega terapia dla osób współuzależnionych?
Terapia osób współuzależnionych polega na rozpoznaniu mechanizmów, które doprowadziły do powstania współuzależnienia oraz przerwaniu błędnego koła zachowań, które jedynie pogłębiają problem. Na samym początku osoba współuzależniona musi jednak uświadomić sobie, że również ona wymaga terapii. Dzięki pomocy ze strony terapeutów dostrzeże objawy współuzależnienia, co pomoże jej zrozumieć sytuację, w której się znalazła. Najlepiej, by terapia współuzależnienia była prowadzona w tym samym czasie, co terapia uzależnionego partnera.
Jak dochodzi do współuzależnienia?
Syndrom współuzależnienia to następstwo trudnej sytuacji, jaką jest dzielenie życia i mieszkania z osobą uzależnioną. Tak samo jak uzależnienie, również współuzależnienie rozwija się stopniowo. Partner lub partnerka osoby uzależnionej na początku neguje istnienie nałogu. Następnie podejmuje próby uporania się z problemem uzależnienia na własną rękę — gdy prośby nie działają, stosuje groźby i szantaże emocjonalne. W kolejnej fazie desperacko usiłuje zachować pozory normalności, ukrywając nałóg przed otoczeniem. Ostatecznie podporządkowuje własne życie alkoholikowi czy narkomanowi, rezygnując z własnych uczuć i potrzeb na rzecz potrzeb partnera.
Jakie są objawy współuzależnienia?
Długotrwałe współuzależnienie niszczy zdrowie oraz psychikę tak samo, jak alkoholizm lub narkomania rujnuje życie osoby uzależnionej. Objawy współuzależnienia obejmują między innymi:
• nieumiejętność wyznaczania osobistych granic,
• obniżone poczucie własnej wartości,
• poczucie odpowiedzialności za uzależnionego partnera,
• nieustanne poczucie winy i wstydu za osobę uzależnioną,
• rezygnację z własnych potrzeb,
• stany lękowe,
• stany depresyjne,
• bezsenność,
• zaburzenia odżywiania.
Cechy osoby współuzależnionej
Życie osób współuzależnionych w pełni skoncentrowane jest wokół osoby uzależnionej. W wyniku destrukcyjnego dostosowania swojej egzystencji do alkoholika, narkomana czy hazardzisty, żyją one w ciągłym stresie i cierpią z powodu zaburzeń emocjonalnych, tracąc poczucie własnej wartości.
Poczucie winy nie pozwala osobie współuzależnionej skupiać się na własnych potrzebach. Zamiast tego nadmiernie angażuje się ona w zaspokajanie potrzeb uzależnionego partnera. Przejmuje jego obowiązki, na każdym kroku go wyręcza, opiekuje się nim i skrzętnie ukrywa jego uzależnienie przed światem zewnętrznym. Co więcej, osoba współuzależniona ponad własne potrzeby stawia nie tylko potrzeby nałogowca, ale też innych osób z bliskiego otoczenia.
Jak wyleczyć się ze współuzależnienia?
Terapia współuzależnienia przebiega podobnie jak leczenie uzależnień od substancji psychoaktywnych czy destrukcyjnych nawyków behawioralnych. Osoby współuzależnione mogą zgłosić się po pomoc do specjalistycznego ośrodka. Głównymi metodami leczenia są indywidualna terapia współuzależnienia oraz terapia grupowa.
Jeżeli czujesz, że zmagasz się z syndromem współuzależnienia, skorzystaj z profesjonalnej pomocy bez względu na to, jak silne są Twoje objawy. Jeśli chcesz dowiedzieć się, na czym polega terapia współuzależnienia w naszym ośrodku, zadzwoń do nas, a my odpowiemy na Twoje pytania i wspólnie ustalimy, jakie będą Twoje dalsze kroki.
Jak wyjść ze współuzależnienia od alkoholika?
Długotrwałe współżycie z uzależnionym partnerem na ogół niczym nie przypomina relacji partnerskiej. Jest to toksyczny układ, w którym jedna strona w pełni podporządkowuje się tej drugiej. Osoba współuzależniona rezygnuje z własnych potrzeb i poświęca swoją energię i zdrowie psychiczne na budowanie pozornej normalności. Wybacza agresję słowną, a nawet fizyczną i żyje złudną nadzieją, że alkoholik się zmieni. Ten nie ma jednak motywacji do podjęcia leczenia, jeśli bez względu na to, jak zachowa się pod wpływem alkoholu, i tak nie poniesie żadnych konsekwencji.
By wyjść ze współuzależnienia, trzeba zmienić sposób myślenia i zacząć żyć własnym życiem. Wobec partnera-alkoholika należy natomiast stosować tzw. twardą miłość. O tym, jak to zrobić, dowiesz się na terapii współuzależnienia.
Negatywny wpływ życia z osobą uzależnioną
Mieszkanie z osobą uzależnioną ma negatywny wpływ na wszystkie sfery życia. Współuzależnienie doprowadza na skraj wyczerpania nerwowego. Do jego skutków należą:
• nieustanny stres,
• brak zaufania, nawet do bliskich osób,
• nieumiejętność nawiązywania relacji,
• problemy z komunikacją interpersonalną,
• zapominanie o własnych potrzebach,
• niska samoocena,
• rozluźnienie więzi z przyjaciółmi i rodziną,
• poczucie winy, osamotnienia i niezrozumienia
• nieradzenie sobie z emocjami.
Współuzależnieni w skrajnych przypadkach sami popadają w uzależnienie. Jeśli boisz się, że i Ty w końcu zostaniesz osobą uzależnioną, pomyśl o terapii współuzależnienia.
Cele leczenia współuzależnienia
Głównym celem terapii współuzależnienia jest udzielenie profesjonalnej pomocy osobom zmagającym się z uzależnieniem partnera lub współdomownika. Terapia pomaga w zmianie sposobu myślenia oraz zachowania wobec osoby uzależnionej. Terapeuta uzależnień prowadzi m.in. warsztaty asertywności. Dzięki nim osoby współuzależnione uczą się stawiania osobistych granic i wyrażania uczuć. Dzięki terapii nie ignorują własnych potrzeb, pozbywają się poczucia winy, aktywnie pracują nad poprawą swojej sytuacji i nawiązują zdrowe relacje międzyludzkie.